Odkrycia współczesnej medycyny stale przyczyniają się do wprowadzania coraz nowocześniejszych metod leczenia, co ma również przełożenie na wyższy stopień ich skuteczności. Dążenie to sprowadza się do poszukiwania leków o możliwie najszybszym i najprecyzyjniejszym działaniu, które byłyby jednocześnie obarczone jak najmniejszą liczbą możliwych powikłań. W przypadku rosnącej grupy chorób rozwiązaniem okazują się leki biologiczne uznawane za najnowocześniejszą metodę farmakoterapii wykorzystywaną w leczeniu m.in. chorób autoimmunologicznych, kardiologicznych czy onkologicznych. Szczególne zainteresowanie budzi leczenie biologiczne w chorobie Leśniowskiego-Crohna. Sprawdź dlaczego!
Choroba Leśniowskiego-Crohna – co warto wiedzieć?
Choroba Leśniowskiego-Crohna jest jedną z nieswoistych chorób zapalnych jelit, która występuje zarówno u dzieci, dorosłych, jak i osób starszych. Jej cechą charakterystyczną są zmiany zapalne w przewodzie pokarmowym. Najbardziej charakterystyczną lokalizacją zmian w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna jest końcowy fragment jelita krętego i początkowa części jelita grubego (w okolicach zastawki Bauhina). Choroba może również zajmować inne fragmenty jelita grubego i cienkiego. Zdecydowanie rzadziej zajmuje obszar przełyku, żołądka czy dwunastnicy. Chorzy nierzadko borykają się również ze zmianami okołoodbytniczymi, takimi jak szczelina odbytu, ropnie bądź przetoki.
Do najczęściej wskazywanych przyczyn zachorowań na chorobę Leśniowskiego-Crohna należą: uwarunkowania genetyczne, czynniki środowiskowe oraz zaburzenia flory bakteryjnej jelit. Jak wykazują najnowsze badania, czynnikiem sprzyjającym może okazać się również przyjmowanie zachodniego modelu żywieniowego, a więc spożywanie dużej ilości żywności wysokoprzetworzonej przy jednoczesnej niewielkiej zawartości warzyw i błonnika w codziennej diecie.
Standardowy przebieg choroby Leśniowskiego-Crohna charakteryzuje się okresami naprzemiennych zaostrzeń i remisji. Do nasilenia objawów mogą przyczynić się czynniki takie jak przebyta infekcja czy duży stres. Wśród głównych symptomów choroby wymienia się: biegunkę, ból brzucha, ogólne osłabienie, gorączkę. U niektórych pacjentów pierwszym objawem choroby są zmiany okołoodbytnicze.
Leczenie biologiczne w chorobie Leśniowskiego-Crohna
Proces leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna uzależniony jest od stopnia jej zaawansowania i lokalizacji. Aktualnie najbardziej zaawansowaną metodę walki z chorobą stanowią leki biologiczne. Najczęściej podawane są w formie kroplówki lub zastrzyku, a nadrzędnym celem ich stosowania jest szybkie uzyskanie stabilnej remisji choroby u pacjentów z umiarkowanymi i ciężkimi zaostrzeniami choroby zapalnej jelit.
Leczenie biologiczne w chorobie Leśniowskiego-Crohna, jak i w innych chorobach zapalnych i autoimmunologicznych, wykazuje większą skuteczność niż tradycyjne metody lecznicze przy jednoczesnej mniejszej liczbie zdarzeń niepożądanych. Dla pacjentów leki biologiczne stanowią więc bezpieczniejszą metodę leczenia niż terapia pierwszego rzutu tradycyjnie stosowanymi preparatami mesalazyny, kortykosteroidy czy lekami immunosupresyjnymi.
Aktualny stan wiedzy medycznej nie zna metody leczenia, która pozwalałaby całkowicie wyleczyć chorobę Leśniowskiego-Crohna, ale dysponujemy lekami umożliwiającymi znaczące zredukowanie jej objawów i stopniowe wyciszanie. Z roku na rok zwiększa się także pula leków biologicznych, które zostały oficjalnie dopuszczone do leczenia. Wśród nich wymienia się: infliksimab, adalimumab, ustekinumab i vedolizumab.
Kiedy warto włączyć leczenie biologiczne?
Leki biologiczne mogą być skuteczną metodą leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna u pacjentów, którzy nie odczuwają poprawy po przyjmowaniu wysokich dawek kortykosteroidów i/lub leków immunosupresyjnych, a także u chorych skarżących się na dokuczliwe objawy uboczne tego leczenia. Leczenie biologiczne jest warte rozważenia również dlatego, że – zgodnie z najnowszymi doniesieniami naukowymi – włączenie leków biologicznych na wcześniejszym etapie choroby niesie ze sobą mniejsze ryzyko powikłań, daje lepsze rokowania i szansę na rzadsze nawroty objawów.
